obrotowy
Encyklopedia PWN
maszyna przetwarzająca ciepło, energię elektryczną lub energię mechaniczną na pracę o postaci dogodnej do napędzania maszyn, pojazdów i urządzeń przemysłowych;
górn. narzędzie wiertnicze bezpośrednio urabiające skałę, stosowane do wykonywania otworu wiertniczego;
jeden z najbardziej rozpowszechnionych sposobów obróbki skrawaniem, prowadzone nożem tokarskim (skrawające narzędzie) na obrabiarce zw. tokarką.
wynalazca brytyjski.
górn. dział górnictwa zajmujący się wykonywaniem otworów wiertniczych w skorupie ziemskiej oraz opracowaniem metod, sposobów i technologii wiercenia ().
wirnik, rotor,
podstawowa część (niekiedy zespół) maszyny (lub urządzenia) wykonująca ruch obrotowy;