otwór wiertniczy,
górn. wyrobisko górnicze o przekroju kołowym, o znacznej długości w stosunku do średnicy, wykonane w skałach skorupy ziemskiej metodami wiertniczymi (wiercenie);
otwór wiertniczy
Encyklopedia PWN
zabezpieczenie o.w. przed osypywaniem się i zgniataniem ścian uzyskuje się przez jego obudowanie rurami — orurowanie (w miarę pogłębiania się otworu wpuszcza się do niego kolumny rur okładzinowych o coraz mniejszych średnicach); w wierceniach płuczkowych tymczasowe zabezpieczenie ścian o.w., jeszcze przed jego orurowaniem, uzyskuje się przez wypełnienie go płuczką wiertniczą; ukończony o.w. jest zw. odwiertem lub szybem wiertniczym.
