toczenie

toczenie,

jeden z najbardziej rozpowszechnionych sposobów obróbki skrawaniem, prowadzone nożem tokarskim (skrawające narzędzie) na obrabiarce zw. tokarką.

Przedmiot wykonuje ruch obrotowy (ruch gł.), a nóż tokarski — ruch posuwowy względem przedmiotu; t. jest stosowane do obróbki przedmiotów o kształcie brył obrotowych oraz przedmiotów nieokrągłych, gwintów, powierzchni płaskich i in. Sposobem t. można obrabiać powierzchnie zewn. i wewn. (wytaczanie). Zależnie od kierunku ruchu posuwowego noża względem osi obrotu przedmiotu t. dzieli się na: t. wzdłużne (kierunek ruchu posuwowego równolegego do osi obrotu przedmiotu) i t. poprzeczne (zw. planowaniem; kierunek posuwu prostopadły do osi obrotu przedmiotu), stosowane do obróbki powierzchni czołowych, wcięć, rowków. Wyróżnia się: t. wielonożowe, t. kopiowe (wg wzornika sterującego ruchem posuwowym noża lub zgodnie z programem komputerowym), t. kształtowe (krótkich brył obrotowych niecylindrycznych specjalnym nożem), przecinanie nożem tokarskim.