obrotowy
Encyklopedia PWN
urządzenie do zatrzymania, utrzymywania w stałym położeniu lub regulacji prędkości układu napędowego; h. sprzęga człon ruchomy (hamowany, najczęściej o ruchu obrotowym) z nieruchomym, związanym z podstawą lub korpusem maszyny.
hiperboloida
mat. powierzchnia będąca wynikiem obracania hiperboli względem jednej z jej osi (hiperboloidy obrotowe) i wszystkie jej obrazy afiniczne (przekształcenie afiniczne);
[gr.],
drukarz niemiecki;
polski astronom, matematyk, lekarz, prawnik i ekonomista; twórca teorii heliocentrycznej.
elektr. układ napędowy, umożliwiający ciągłą regulację prędkości obrotowej silnika prądu stałego, napędzającego maszynę roboczą;
