prędkość,
podstawowa, wektorowa wielkość fizyczna charakteryzująca ruch.
prędkość
Encyklopedia PWN
Przy opisie ruchu postępowego wprowadza się pojęcie prędkości liniowej
, równej pochodnej wektora położenia
względem czasu t:
= d
/dt; wartość prędkości liniowej v jest pochodną drogi s względem czasu t: v = ds/dt; w ruchu jednostajnym v równa się stosunkowi drogi s do czasu t, w którym ta droga została przebyta: v = s/t; prędkość liniowa jest styczna do toru; jednostkami są m/s, km/h, a w żegludze — węzeł (1,852 km/h).




Ruch obrotowy charakteryzuje prędkość kątowa; wektor prędkości kątowej
jest skierowany wzdłuż osi obrotu i zwrócony w stronę, z której obrót ciała widać jako przeciwny do ruchu wskazówek zegara; wartość prędkości kątowej ω jest równa pochodnej kąta obrotu φ względem czasu t: ω = dφ/dt; jednostkami są radian/s, stopień/s i in. Między prędkością liniową punktu ciała a jego prędkością kątową w ruchu obrotowym zachodzi związek
=
×
(
— wektor położenia punktu).





W mechanice teoretycznej wprowadza się dodatkowo pojęcie prędkości uogólnionej — równej pochodnej współrzędnej uogólnionej qi względem czasu: &qdot.x;i = dqi/dt. W technice używa się też prędkości obrotowej, równej liczbie obrotów na jednostkę czasu. Do bezpośrednich pomiarów prędkości stosuje się prędkościomierz.
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
