przyspieszenie,
podstawowa wektorowa wielkość fiz. charakteryzująca ruch;
przyspieszenie
Encyklopedia PWN
przyspieszenie opisuje szybkość zmian wektora prędkości ciała: przyspieszenie liniowe 
— wektora prędkości liniowej 
, przyspieszenie kątowe 
— wektora prędkości kątowej. Przyspieszenie liniowe jest równe pochodnej prędkości liniowej względem czasu t: = d /dt, a przyspieszenie kątowe — takiej samej pochodnej prędkości kątowej: = d
/dt (często wystarczy posługiwać się wartościami średnimi średnie = Δ /Δt, średnie = Δ /Δt. Rzuty przyspieszenia liniowego na styczną i normalną do toru noszą odpowiednio nazwy przyspieszenia stycznego t (charakteryzuje zmianę wartości prędkości) i przyspieszenia normalnego n (dośrodkowego; charakteryzuje zmianę kierunku prędkości). Jednostkami przyspieszenia są: przyspieszenia liniowego — m/s2, przyspieszenia kątowego — rad/s2, stopień/s2 i in. Do pomiaru przyspieszenia służą przyspieszeniomierze.
— wektora prędkości liniowej , przyspieszenie kątowe — wektora prędkości kątowej. Przyspieszenie liniowe jest równe pochodnej prędkości liniowej względem czasu t: = d /dt, a przyspieszenie kątowe — takiej samej pochodnej prędkości kątowej: = d /dt (często wystarczy posługiwać się wartościami średnimi średnie = Δ /Δt, średnie = Δ /Δt. Rzuty przyspieszenia liniowego na styczną i normalną do toru noszą odpowiednio nazwy przyspieszenia stycznego t (charakteryzuje zmianę wartości prędkości) i przyspieszenia normalnego n (dośrodkowego; charakteryzuje zmianę kierunku prędkości). Jednostkami przyspieszenia są: przyspieszenia liniowego — m/s2, przyspieszenia kątowego — rad/s2, stopień/s2 i in. Do pomiaru przyspieszenia służą przyspieszeniomierze. Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
