anemometr
przyrząd do pomiaru prędkości (niekiedy również kierunku) przepływu płynów.
[gr. ánemos ‘wiatr’, metréō ‘mierzę’],
anemometr
Encyklopedia PWN
Są używane: anemometrywirnikowe, w których prędkość płynu mierzy się poprzez pomiar prędkości obrotowej wirnika z łopatkami (skrzydełkowe) lub z półkulistymi czaszami (czaszowe); anemometry ciśnieniowe, w których elementem pomiarowym jest tzw. rurka Pitota (rurka spiętrzeniowa) — powstające w niej ciśnienie dynamiczne, wywołane strumieniem płynu, jest proporcjonalne do prędkości jego przepływu; anemometry cieplne, w których miarą prędkości płynu jest spadek temperatury np. drucika oporowego (ogrzewanego prądem elektrycznym), umieszczonego w strumieniu płynu; anemometry laserowe, w których światło wiązki laserowej po odbiciu od cząstek płynu (poruszających się wzdłuż kierunku wiązki), zmienia częstotliwość proporcjonalnie do prędkości płynu; anemometry stosowane do pomiaru kierunku wiatru nazywa się wiatromierzami; anemometry wyposażone w urządzenia rejestrujące noszą nazwę anemografów.
