pasożytnictwo

pasożytnictwo,

forma współżycia 2 różnych gatunków organizmów mająca charakter antagonistyczny, z których jeden (pasożyt) żyje stale lub czasowo kosztem drugiego (żywiciela), wchodząc z nim we wzajemne oddziaływania metaboliczne i wykorzystując go jako środowisko życia i źródło pokarmu;

pasożytnictwo powstało drogą ewolucji zapewne z innych form współżycia (komensalizm, mutualizm) i stanowi przystosowanie o swoistym, rozmaitym u różnych pasożytów charakterze i stopniu powiązań z żywicielem; rozróżnia się: pasożytnictwo czasowe, np. tylko w czasie pobierania pokarmu (m.in. kleszcze) lub tylko w określonym stadium rozwojowym (np. gzy, motylica wątrobowa), oraz pasożytnictwo stałe, w ciągu całego życia (np. glista ludzka), pasożytnictwo fakultatywne — niekonieczne, i pasożytnictwo obligatoryjne — niezbędne dla życia danego organizmu pasożytniczego; pasożytnictwo zewnętrzne, na powierzchni ciała żywiciela (np. wszy, splewki), i najczęstsze — pasożytnictwo wewnętrzne — w jego narządach, tkankach, komórkach (np. tasiemce, przywry); pasożytnictwo jest przyczyną wielu chorób człowieka, zwierząt i roślin (pasożytnicze choroby).