komensalizm
 
Encyklopedia PWN
komensalizm
[łac.],
współbiesiadnictwo,
ekol. współżycie 2 różnogatunkowych populacji lub 2 organizmów z 2 różnych gatunków przynoszące korzyść jednemu ze współpartnerów (komensalowi), a dla drugiego obojętne (niewyrządzające szkody i nieprzynoszące korzyści);
komensalami są zwierzęta, np. liczne owady w gniazdach mrówek, niektóre gatunki roztoczy i owadów w gniazdach ptaków i norach gryzoni, ryba podnawka przyczepiona do rekina, drobnoustroje na skórze i błonach śluzowych, padlinożercy zjadający resztki ofiar drapieżników, ryby wśród ramion ukwiału, kraby w muszlach mięczaków oraz rośliny, np. epifity (mchy, porosty i storczyki) rosnące na konarach i na pniach drzew; więzią ekologiczną w komensalizmie łączącą komensala ze współpartnerem są: zależność pokarmowa, optymalna lokalizacja (owady, epifity) i schronienie (ryby ukwiałowe, kraby) oraz lokomocja (podnawka); przy zmianie warunków komensalizm może przekształcić się w pasożytnictwo lub mutualizm.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Komensalizm, stado słoni w parku Narodowym Amboseli (Kenia)fot. O. Stanisławska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia