Niderlandy
 
Encyklopedia PWN
Niderlandy, hol. Nederlanden, fr. Pays-Bas,
historyczna nazwa nizinnych terenów u ujścia Renu, Mozy i Skaldy do Morza Północnego, z czasem rozciągnięta także na Ardeny i sąsiednie wyżyny, obecnie wchodzące w skład Belgii, Holandii i Luksemburga.
Historia. Na ziemiach tych, zamieszkanych przez ludność germańsko-romańską, istniały w średniowieczu liczne księstwa i hrabstwa wchodzące w skład Francji (Flandria) lub cesarstwa niemieckiego (m.in. Brabancja, Hainaut, Liège, Holandia, Luksemburg, Geldria); połączone w XIV–XV w. przez książąt burgundzkich, po ich wygaśnięciu (1477) przeszły pod panowanie Habsburgów (z czasem ich linii hiszpańskiej); po powstaniu i antyhiszpańskiej wojnie wyzwoleńczej (1566–1609) uzyskała niepodległość część północna, która utworzyła 1581 Republikę Zjednoczonych Prowincji, zwaną potocznie Holandią; część południowa pozostała przy Hiszpanii, 1714 przypadła Austrii, 1792 i 1795–1814 pod władzą Francji; 1815–30 połączona z Holandią (Królestwo Niderlandów); 1830 w wyniku rewolucji oderwały się południowe Niderlandy (Belgia), 1867 uzyskało niepodległość Wielkie Księstwo Luksemburga (w unii personalnej z Holandią do 1890). Po II wojnie światowej silne tendencje do zbliżenia 3 krajów Niderlandów (Benelux).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Reformacja , Akt obrazoburstwa w Niderlandach 1568, miedzioryt J. Luykena, ok. 1680fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Lejda, stare miasto — widoczny budynek wagi (Holandia) fot. E. Wojdecki/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia