Flandria, flam. Vlaanderen, fr. Flandres,
region autonomiczny w północnej Belgii, nad M. Północnym;
Flandria
Encyklopedia PWN
z językiem urzędowym flamandzki; ustanowiony 1993; powierzchnia 13,5 tys. km2; 6,4 mln mieszk. (2013), gł. Flamandów; największe m.: Gandawa (stol.), Antwerpia, Brugia; obejmuje prow.: Flandria Zachodnia, Flandria Wschodnia, Antwerpia, Limburgia i północna część Brabancji; najlepiej rozwinięty region gosp. kraju z intensywnym rolnictwem, zwłaszcza wysokotowarową hodowlą bydła oraz przemysłem przetwórczym skupionym w strefach portowych Antwerpii (2. po Rotterdamie port handl. Europy), Brugii-Zeebrugge, Ostendy.
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
