zbiorowość
Encyklopedia PWN
podstawowe segmenty struktury społecznej, wielkie grupy i zbiorowości charakteryzujące się tym, że: przynależność do nich jest względnie trwała (przekazywana z rodziców na dzieci) i wynika z posiadania cech społecznych nie związanych z czynnikami biologicznymi i genetyką; cechuje je wewnętrzna zwartość, ale występują między nimi wyraźne dystanse społeczne i bariery; są usytuowane względem siebie w relacjach wyższości–niższości; struktura klasowa ma postać hierarchiczną: klasy uprzywilejowane mają wyższy standard materialny i poziom konsumpcji, uzyskują wyższe dochody, mają korzystniejszą pozycję rynkową.
ogół przekonań w kwestiach istotnych społecznie, wyrażanych w społeczeństwie lub innej zbiorowości; w węższym rozumieniu — poglądy dominujące w zbiorowości lub podzielane przez jej większość; w szerszym — to także „publiczność”, zbiorowość, w której istnieje o.p., niekiedy również prasa i in. organy wyrażające opinię.
statyst. metoda badania statystycznego, polegająca na zastąpieniu badania pełnego badaniem częściowym, w którym próba została wybrana w losowy sposób (losowa próba); wyznaczanie charakterystyk badanej zbiorowości statystycznej na podstawie dotyczących jej zestawionych danych, zwanej reprezentacją lub próbą.
zool. wieloznaczne pojęcie zootechn., które określa: 1) grupę zwierząt danego gat. hodowaną razem albo pasącą się razem; 2) grupę przelotnych ptaków; 3) rodzinną lub nierodzinną zbiorowość społ. zwierząt, przebywających na wspólnym terenie, liczącą kilkanaście lub więcej osobników (w przypadku ławicy śledzi lub stada antylop — nawet tysiące), wykazującą spójność grupy i zdolną do skoordynowanych działań (zwłaszcza ruchów lokomocyjnych).
etap badania statystycznego, którego realizacja ma na celu uchwycenie stanu (ustaleniu wartości cech ilościowych lub odmian cech jakościowych) badanej zbiorowości czy zjawiska w danym momencie lub uchwycenie zmian w następujących po sobie okresach;
socjol. typ grupy (zbiorowości) społecznej o silnej więzi wewnętrznej, której podstawą są nie tyle świadomie wytknięte cele, ile czynniki emocjonalne, mające źródło w tradycji, obyczaju, wartościach, poczuciu obowiązku wobec grupy itp.;
