zbiorowość
Encyklopedia PWN
zjawisko zachodzące w zwierzęcych zbiorowościach społ., wyrażające się w koordynacji zachowania osobników lub we współpracy i opierające się na wymianie informacji, czyli porozumiewaniu się zwierząt.
zrzeszenie, stowarzyszenie,
socjol. typ grupy (zbiorowości) społ. utworzonej dobrowolnie, ze świadomą intencją osiągnięcia określonych celów;
agregacje zwierzęce, skupiska zwierzęce,
biol. zbiorowości zwierzęce powstałe na wąsko ograniczonym obszarze przy możliwości stykania się przestrzennego osobników jednego lub wielu gatunków wykazujących wzajemną obojętność (neutralizm);
jedno z podstawowych pojęć socjologii. Grupa społeczna jest zbiorowością ludzi zespolonych więzią społeczną, przejawiającą się w poczuciu łączności, przynależności grupowej i działaniu na rzecz realizacji wspólnych celów.
indywidualizm
ogólnie poczucie niezależności i odrębności osobistej; postępowanie odbiegające od ogólnie przyjętych wzorów, rozpowszechnionych sądów, niekiedy nieliczące się z normami społecznymi.
[łac. individuum ‘coś niepodzielnego’, ‘jednostka’],
