wektorem
Encyklopedia PWN
mat. pojęcie z zakresu rachunku wektorowego (w przestrzeni euklidesowej): i.m.w.
,
,
o wspólnym początku jest iloczyn skalarny (
×
) ·
, gdzie znak × oznacza mnożenie wektorowe (iloczyn wektorowy), a znak · oznacza mnożenie skalarne (iloczyn skalarny);
![](http://mm.pwn.pl/emf/9.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/11.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/13.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/9.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/11.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/13.gif)
mat. zbiór wektorów swobodnych otrzymywanych z danego w wyniku pomnożenia go przez dowolną liczbę rzeczywistą; dla wektora zaczepionego w punkcie — kierunek wyznaczony przez prostą, na której leży wektor;
mat. wektor będący rzutem danego wektora na jedną z osi kartezjańskiego układu współrzędnych;
drgania (o małej amplitudzie) atomów tworzących sieć krystaliczną wokół ich położeń równowagi.