wektorem
Encyklopedia PWN
mat.:
iloczyn wektorowy, iloczyn zewnętrzny,
mat. pojęcie z zakresu rachunku wektorowego: iloczynem wektorowym wektorów ![](http://mm.pwn.pl/emf/9.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/11.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/9.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/11.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/9.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/11.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/13.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/9.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/11.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/9.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/11.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/9.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/11.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/9.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/11.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/13.gif)
norma
mat. uogólnienie pojęcia wartości bezwzględnej liczby rzeczywistej i długości wektora; n. w przestrzeni liniowej X nad ciałem liczb rzeczywistych (bądź zespolonych) nazywa się każdą funkcję ∥·∥ X → ℝ spełniającą następujące trzy warunki: (1) ∥ x∥ ≥ 0 dla każdego wektora x ∈ X, przy czym ∥ x∥ = 0 wtedy i tylko wtedy, gdy x = 0 (tzn. gdy x jest wektorem zerowym), (2) ∥ tx∥ = |t| · ∥ x∥ dla każdej liczby t i każdego wektora x ∈ X, (3) ∥ x + y∥ ≤ ∥ x∥ + ∥ y∥ dla wszystkich wektorów x, y ∈ X (nierówność trójkąta);
[łac.],
mat. początkowo — układy równań różniczkowych opisujących ruch zgodnie z dynamiką newtonowską.
nabla
mat. symbol ∇ oznaczający operator różniczkowy pierwszego rzędu, zw. operatorem Hamiltona: ∇ = [gr., ‘harfa’],
![](https://mm.pwn.pl/emf/wdo0669.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/ivec.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/jvec.gif)
![](http://mm.pwn.pl/emf/kvec.gif)