-
agnostycyzmstanowisko filozoficzne wykluczające możliwość poznania absolutu (Boga), ograniczające możliwości poznawcze człowieka do zjawisk zmysłowych,[gr. ágnōstos ‘niepoznawalny’],
- holenderski filozof i humanista;
- humanista, filozof;
-
Agrippa von Nettesheimniemiecki lekarz, alchemik i filozof;[a. fon nẹtəshaim],Agrippa z Nettesheim, Heinrich Cornelius, ur. 14 IX 1486, Kolonia, zm. 18 II 1535, Grenoble,
- filozof rzymski;
-
ahinsazasada moralna w religiach indyjskich (hinduizm, buddyzm, a zwłaszcza dźinizm) zalecająca niezabijanie i niezadawanie obrażeń cielesnych wszystkim istotom żywym, zarówno ludziom, jak i zwierzętom (w dźinizmie także roślinom i innym bytom zwyczajowo uznawanym za nieożywione).[sanskr. ahiṁsā ‘niekrzywdzenie’, ‘niestosowanie przemocy’],
-
ahistoryzmpogląd, zgodnie z którym badania systematyczne są logicznie niezależne od badań historycznych dotyczących badanego przedmiotu;[gr. a- ‘nie’, historía ‘opowieść’, ‘badanie’, ‘wiedza’],
- filozof grecki;
- filozof grecki;
-
ajurwedanazwa systemu tradycyjnej indyjskiej medycyny;[sanskr. āyurveda ‘wiedza długowieczności’],
- → Akademia Platońska.
- szkoła ateńska założona przez Platona ok. 386 p.n.e., uważana za pierwszą instytucję prowadzącą badania naukowe.
-
akademizmfiloz. nurt sceptyczny w filozofii Średniej i Nowej Akademii Platońskiej, powstały na gruncie dialektyki Platona oraz sceptycyzmu Pyrrona z Elidy;[gr.],
-
Akalanka Bhatta, żył w VIII w.,indyjski filozof dźinijski;
-
akcydensfiloz. → przypadłość.[łac.],
-
akmewg starożytnych Greków okres największego rozkwitu władz umysłowych, przypadający u człowieka ok. 40. roku życia.[gr.],
-
akognitywizmfiloz. stanowisko w metaetyce głoszące, że wypowiedzi o charakterze etycznym nie mają znaczenia poznawczego lub, że ich znaczenie poznawcze jest mniej istotne od znaczenia emotywnego.[gr. a- ‘nie’, łac. cognosco ‘poznaję’],
