• Anaksymander z Miletu, Anaxímandros, żył w VII–VI w. p.n.e.,
    filozof gr.;
  • Anaksymenes z Miletu, Anaximénēs, żył w VI w. p.n.e.,
    filozof grecki;
  • analityczna filozofia,
    filoz. → filozofia analityczna.
  • analityka
    [gr.],
    filoz. nauka o rozbiorze pojęć i myśli, stanowi część logiki Arystotelesa;
  • analogia
    [gr., ‘podobieństwo’],
    filoz. w metafizyce termin wyrażający pluralizm bytu „złożonego” z nietożsamych realnie elementów powiązanych ze sobą relacjami (relacja); w teorii poznania poznawczy sposób ujęcia tych relacji.
  • „Analysis”
    [ənạ̈ləsıs],
    bryt. półrocznik filozofii analitycznej;
  • anamneza
    [gr. anámnēsis ‘przypomnienie’],
    filoz. jedno z centralnych pojęć platońskiej teorii poznania, oznaczające umysłową czynność przypominania sobie przez człowieka tego, co jego dusza oglądała w świecie idei przed połączeniem z ciałem; teoria anamnezy powstała jako wyjaśnienie pochodzenia wiedzy nieosiągalnej za pomocą zmysłów; w rozważaniach platońskich i neoplatońskich pojęcie anamnezy jest związane z przyjęciem tez o preegzystencji duszy, jej bytowej niezależności względem ciała i o metempsychozie.
  • ananda
    [sanskr. ānanda ‘błogostan’, ‘rozkosz’],
    filoz. ind. błogostan;
  • anarchizm metodologiczny, anarchizm teoretyczny,
    stanowisko współczesnej filozofii nauki zaproponowane przez P.K. Feyerabenda
  • Andronikos z Rodos, Andrónikos Rhódios, żył w I w. p.n.e.,
    filozof grecki;
  • Andrzej z Kokorzyna, data ur. nieznana, zm. ok. 1435,
    filozof i teolog, ksiądz;
  • Anesaki Masaharu, ur. 25 VII 1873, Kioto, zm. 24 VII 1949, Tokio,
    japoński filozof i religioznawca;
  • Aniczkow Dmitrij S., ur. 1733, zm. 1788,
    ros. filozof i matematyk;
  • animal rationale
    [łac. animal ‘zwierzę’, ‘to, co żyje’, rationale ‘rozumne’],
    określenie człowieka przypisywane Arystotelesowi;
  • Annambhatta, sanskr. Annambhāṭṭa, żył w XVII w.,
    filozof indyjski;
  • Annikeris, Anníkeris, żył na przeł. IV i III w. p.n.e.,
    filozof grecki;
  • anomalia
    [gr. anōmalía ‘nierówność’],
    w filozofii nauki zjawisko, którego nie da się wyjaśnić za pomocą uznanych teorii naukowych;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia