anarchizm metodologiczny
 
Encyklopedia PWN
anarchizm metodologiczny, anarchizm teoretyczny,
stanowisko współczesnej filozofii nauki zaproponowane przez P.K. Feyerabenda
w pracy Przeciw metodzie apelujące, by w dążeniu do wiedzy nie odrzucać niczego jedynie na tej podstawie, że nie mieści się to w obowiązujących kanonach racjonalności; anarchizm metodologiczny stanowi zasadę rozwoju wiedzy, gdyż odrzucenie kanonów jest jedynym warunkiem jej postępu; wszelkie metodologie, nawet te najbardziej oczywiste, mają swoje granice; anarchizm metodologiczny jest swoistym atakiem na dominującą rolę teorii nauki nie będącej w stanie zrezygnować z neopozytywistycznych aspiracji metodologicznych, ale zarazem też konstruktywną propozycją skierowaną przeciwko sceptycyzmowi i relatywizmowi, skłaniającą do poszukiwania nowego określenia istoty nauki; do uformowania anarchizmu metodologicznego przyczyniła się tradycja filozoficzna reprezentowana m.in. przez K. Poppera, T. Kuhna, I. Lakatosa.
Bibliografia
E. Mokrzycki Racjonalność i styl myślenia, Warszawa 1992.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia