- francuski filozof, matematyk i fizyk.
-
aletheiatermin określający prawdę jako ujawnianie się istniejącego stanu rzeczy, spopularyzowany współcześnie przez M. Heideggera.[gr. alēthḗs ‘nie skryty’, ‘nie zatajony’],
- filozof,
- arabski filozof, uczony, teoretyk muzyki, lekarz, → Farabi, -Al.
-
alienacjaproces, w którym to, co przynależy do istoty człowieka lub stanowi wytwór jego pracy staje się dla niego obce jako samodzielna rzeczywistość; jedna z podstawowych kategorii filozofii G.W.F. Hegla, L. Feuerbacha, K. Marksa.[łac. alienus ‘obcy’, alienatio ‘wyobcowanie’],
- gr. filozof i lekarz;
-
Alkuin, Alchoin, Alcuin, Alcwin, ur. ok. 730, prawdopodobnie w okolicy Yorku w Northumbrii, zm. 19 V 804, Tours,teolog i pedagog.
-
„Allgemeine Zeitschrift für Philosophie”niemieckie czasopismo filozoficzne wydawane od 1976 w Stuttgarcie; ukazuje się 3 razy w roku; jest jednym z najważniejszych niemieckojęzycznych pism filoz. o charakterze przeglądowym.[ạlgəmainə cạitszrıft fü:r fılo:zofị:],
-
alogizmpogląd filozoficzny negujący możliwość adekwatnego poznania rzeczywistości za pomocą logiki.[gr.],
- fr. filozof i historyk filozofii;
-
alter egookreślenie najbliższego przyjaciela lub zaufanego zastępcy.[łac., ‘drugi ja’],
- filozof fr.; zwolennik marksizmu o orientacji strukturalistycznej (strukturalizm);
-
altruizmfiloz. postawa bezinteresownej troski o dobro innych ludzi, abstrahująca od interesów własnych, przeciwstawna egoizmowi;[łac. alter ‘drugi’],
-
amalrycjanie, amalrianie, amorianie,niewielka sekta francuska z XIII w.;
- francuski filozof i teolog;
- filozof grecki z Aleksandrii;
- filozof grecki;
-
amor fatifiloz. akceptacja, a wręcz miłość ludzkiego losu, w którym konieczne jest zarówno zło, jak i dobro;[łac., ‘miłość do losu’],
-
amoralizmpogląd etyczny negujący obowiązującą moc jakichkolwiek norm i nakazów moralnych oraz kwestionujący możliwość (zasadność, słuszność) oceny czynów z punktu widzenia kryteriów etycznych;[gr. a- ‘nie’, łac. moralis ‘obyczajny’],
