ajurweda
nazwa systemu tradycyjnej indyjskiej medycyny;
[sanskr. āyurveda ‘wiedza długowieczności’],
ajurweda
Encyklopedia PWN
ajurweda koncentruje się na przywracaniu organizmowi utraconej równowagi; służą temu leki i zabiegi chirurgiczne oraz dieta i zmiana trybu życia; podstawowe traktaty ajurwedy (Ćarakasanhita i Suśrutasanhita) powstały ok. I–IV w. n.e.; lekarze ajurwedy powinni posiadać wiedzę z zakresu anatomii, fizjologii, etiologii chorób i toksykologii, znać metody leczenia zachowawczego i chirurgicznego oraz zasady kompozycji i sekwencje podawania leków; materia medica ajurwedy obejmuje ponad 600 leków pochodzenia roślinnego, zwierzęcego i mineralnego; silne związki z alchemią ujawnia szerokie stosowanie siarczku rtęci; chirurgia ajurwedy zna 300 operacji, 42 różne procedury chirurgiczne i 121 narzędzi; godne uwagi są jej wczesne osiągnięcia w dziedzinie chirurgii plast.; w wypadku chorób, których etiologia nie była oczywista (choroby psychiczne i choroby niemowląt), zaburzenia równowagi organizmu przypisywano ingerencji złych duchów; pod wpływem teorii ajurwedy kształtowała się medycyna arabska; w unowocześnionej wersji ajurweda jest szeroko stosowana we współcz. Indiach.
