promieniotwórczość
 
Encyklopedia PWN
promieniotwórczość, radioaktywność,
fiz. samorzutna przemiana jednego jądra atomowego (nuklidu) w inne, której towarzyszy emisja promieniowania jądrowego;
emitowanymi cząstkami promieniowania mogą być: elektron i antyneutrino lub pozyton i neutrino (w wyniku tzw. rozpadu β), jądro helu (rozpad α), neutrino (wychwyt elektronu), foton (tzw. rozpad γ), nukleon (rozpad protonowy), cięższe jądro, np. 14C (rozpad egzotyczny); w pewnych wypadkach może nastąpić rozpad jądra na fragmenty (najczęściej 2), zwykle o porównywalnych masach i ładunkach (tzw. rozszczepienie jądra atomowego); promieniotwórczość naturalną odkrył A.H. Becquerel, sztuczną — I. i F.J. Joliot-Curie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia