fluorowcopochodne
 
Encyklopedia PWN
fluorowcopochodne, halogenopochodne,
związki org., których cząsteczki zawierają jeden lub więcej atomów fluorowca: fluoru — fluoropochodne, chloru — chloropochodne, bromu — bromopochodne, jodu — jodopochodne;
do najprostszych fluorowcopochodnych należą: fluorowcoalkany (np. chlorometan), fluorowcoalkeny (np. chloroeten, chlorek winylu), fluorowcoareny (np. chlorobenzen, chloronaftaleny); bardziej złożoną budowę mają fluorowcopochodne związków zawierających jeszcze inną grupę funkcyjną, np. karboksylową — fluorowcokwasy, karbonylową — fluorowcoketony; fluorowcopochodne, w cząsteczkach których wszystkie atomy wodoru zastąpiono atomami fluorowców noszą nazwę perfluorowcopochodnych (freony, halony); fluorowcopochodne są zwykle czynne chemicznie (prócz fluoropochodnych, freonów) — atom fluorowca łatwo ulega podstawieniu, np. grupą hydroksylową (synteza alkoholi), cyjankową (nitryli), amoniakiem (amin), atomem metalu (związków metaloorg.), w wyniku eliminacji fluorowca powstają związki nienasycone. Fluorowcopochodne aromatyczne są mało reaktywne. Fluorowcopochodne bardzo rzadko występują w przyrodzie, do nielicznych należą np. tyroksyna, purpura tyryjska; ich obecność w środowisku naturalnym jest spowodowana działalnością człowieka. Fluorowcopochodne są stosowane jako rozpuszczalniki oraz półprodukty w wielu działach syntezy org., np. tworzyw sztucznych: tetrafluoroetylen, chlorek winylu, chloropren; chlorowane węglowodory stanowią bardzo ważną grupę insektycydów i akarycydów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia