Friedela i Craftsa reakcja

Friedela i Craftsa reakcja,

metoda otrzymywania związków alkiloaromatycznych i acyloaromatycznych (ketonów arylowych) przez elektrofilowe podstawienie (substytucja) atomu wodoru w związkach aromatycznych grupą alkilową lub acylową, katalizowane zazwyczaj bezwodnym chlorkiem glinu lub innymi kwasami Lewisa (halogenki galu, żelaza, antymonu, cyny, boru, tytanu, cynku), kwasami (siarkowy(VI), ortofosforowy(V), fluorowodorowy) oraz kationitami i zeolitami;

przebiega w wyniku działania na związek aromatyczny czynników alkilujących (gł. fluorowcoalkenów, alkenów — np. etenu, niższych alkoholi) lub acylujących (chlorków i bezwodników kwasowych) w obecności bezwodnego chlorku glinu AlCl₃ lub innych kwasów Lewisa jako katalizatorów, np.:

reakcja oprac. 1877; stosowana powszechnie w syntezie org.; w przemyśle — gł. do wytwarzania etylobenzenu, kumenu, alkilofenoli.