dieny
 
Encyklopedia PWN
dieny,
związki org., acykliczne lub cykliczne węglowodory o wzorach ogólnych odpowiednio CnH2n-2 lub CnH2n-4, w których cząsteczkach występują 2 wiązania podwójne;
wiązania podwójne w dienach mogą następować bezpośrednio po sobie (dieny skumulowane, np. allen CH2=C=CH2) lub być oddzielone 1 wiązaniem pojedynczym (dieny sprzężone, np. buta-1,3-dien CH2=CH–CH=CH2), albo 2 lub więcej wiązaniami pojedynczymi (dieny izolowane, np. heksa-1,5-dien CH2=CH–CH2–CH2–CH=CH2). Największe znaczenie mają dieny sprzężone, które odznaczają się charakterystycznymi właściwościami fiz. i chem.; oprócz reakcji przyłączania wykazują zdolność łączenia się z niektórymi związkami nienasyconymi z wytworzeniem związków cyklicznych (Dielsa i Aldera reakcja); ulegają polimeryzacji i kopolimeryzacji; największe znaczenie ma butadien i jego pochodne (np. chloropren, izopren), stosowane gł. do produkcji polimerów, a także do syntezy barwników, antypirenów, leków, insektycydów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia