izopren

izopren, 2-metylobuta-1,3-dien, CH₂=C(CH₃)–CH=CH₂,

związek organiczny, węglowodór z grupy dienów;

bezbarwna, lotna ciecz, nie miesza się z wodą, dobrze miesza się z rozpuszczalnikami organicznymi; temperatura wrzenia 34°C; łatwo ulega reakcjom przyłączania i polimeryzacji; podstawowy element budowy kauczuku naturalnego (po raz pierwszy otrzymany przez jego rozkład) i naturalnych terpenów; produkowany przez kondensację izobutenu z formaldehydem lub katalityczne odwodornienie izopentanu; stosowany do otrzymywania syntetycznych kauczuków izoprenowych, także substancji leczniczych i zapachowych.