Mogołów Wielkich dynastia,
dynastia muzułmańska, pochodzenia turecko-mongolskiego, panująca w Indiach 1526–1857.
Mogołów Wielkich dynastia
Encyklopedia PWN
Pierwsi Mogołowie utworzyli potężne państwo obejmujące znaczną część subkontynentu indyjskiego; stworzyli odrębną kulturę i styl sztuki; założycielem dynastii był Babur (panował 1526–30), kolejni władcy: Humajun (1530–56), Akbar (1556–1605, skonsolidował państwo, rozszerzył granice po Afganistan na zachodzie i Zatokę Bengalską na wschodzie oraz północny Dekan na południu), Dżahangir (1605–27), Szahdżahan (1627–58), Aurangzeb (1658–1707, przyłączył muzułmańskie państwa na Dekanie — Bidźapur i Golkondę); po śmierci Aurangzeba rozpoczął się rozkład państwa. W 2. połowie XVII w. Mogołowie władali tylko obszarem wokół Delhi, które 1785 dostało się pod kontrolę Marathów, a następnie 1803 — Brytyjczyków; ostatni z dynastii, Bahadur Szah II (1837–57) został zdetronizowany w związku z zaangażowaniem w powstanie sipajów.
