Bidźapur, hindi Bijāpur,
indyjski sułtanat w północno-wschodnim Dekanie, zał. 1490 przez Jusufa Adila Chana;
Bidźapur
Encyklopedia PWN
powstał wskutek rozpadu państwa Bahmanidów; walczył o hegemonię na Dekanie z innymi sułtanatami (Ahmadnagarem i Golkondą) oraz Widźajanagarą, a od poł. XVI w. również z władcami mogolskimi; 1599 znalazł się w wicekrólestwie Dekanu, włączonym do imperium Mogołów, ale dopiero 1636 uznał jego zwierzchność; był wówczas jednym z najbogatszych państw środkowych Indii, słynął z ogrodów, kąpielisk publicznych i odrębnego stylu arch.; utrzymywał kontakty handl. i artyst. m.in. z Persją i krajami Europy; w 2. poł. XVII w. atakowany przez Marathów osłabł i 1686 poddał się Aurangzebowi, po czym został włączony do Imperium jako prowincja; 1724 stał się częścią państwa nizama Hajdarabadu, od 1760 — Konfederacji Marathów; 1818 wszedł w posiadanie bryt., tracąc swą odrębność polit.; od 1864 w prowincji Bombaj; od 1956 w stanie Karnataka.
