Młoda Polska. Literatura
 
Encyklopedia PWN
Młoda Polska. Literatura.
Cytat
Opozycyjna wobec idei i literatury pozytywizmu, literatura Młodej Polski ukształtowała się wokół 2 dominujących tendencji.
Pierwsza z nich wyrażała typowo modernist. rozczarowanie wobec społeczeństwa burżuazyjnego, odczuwanie zmierzchu kultury (dekadentyzm) i wyobcowania człowieka z coraz bardziej niezrozumiałej i wrogiej cywilizacji, traktowanie sztuki („sztuka dla sztuki”) jako wartości najwyższej (K. Przerwa Tetmajer, S. Przybyszewski, W. Rolicz-Lieder, częściowo J. Kasprowicz). Druga — twórczo nawiązywała do tradycji romant. (stąd okres Młodej Polski bywa nazywany okresem neoromantyzmu) i dążeń do wyrażenia w literaturze aktualnej problematyki życia narodu (idea heroicznie pojętej misji społ. i patriotycznej u S. Żeromskiego, tragiczna wizja dziejów Polski i gorzka krytyka współcz. społeczeństwa w twórczości S. Wyspiańskiego, demaskowanie „wilczych” stosunków na wsi i w kapitalist. mieście oraz obłudy moralności mieszczańskiej w twórczości pisarzy naturalizmu — W.S. Reymonta, G. Zapolskiej).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Wyspiański Stanisław, Akropolis, strona tytułowa fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia