Łotwa. Muzyka
 
Encyklopedia PWN
Łotwa. Muzyka.
W lud. muzyce łot. warstwę starego folkloru reprezentują liczne pieśni obrzędowe (deklamacyjne, o małym ambitusie), improwizacje 2–3-głosowe, krótkie przyśpiewki; późniejsze pieśni są często w skali durowej lub molowej, ustabilizowane rytmicznie; są też widoczne pokrewieństwa z folklorem ros.; tańce nar.: rucavietis, sudmalinas, diždancis; instrumenty: strunowe szarpane i smyczkowe, pasterskie piszczałki, róg kozła, dudy, trąby. W XIX w. zaznaczyło się oddziaływanie profesjonalnej muzyki ros., zarazem żywe było zainteresowanie rodzimym folklorem (zbieracz folkloru — J. Cimze). W 1919 w Rydze powstał Państw. Teatr Opery i Baletu oraz konserwatorium; kompozytorzy: A. Juriāns, J. Vitoliš, E. Melngailis, A. Kalminš (twórca łot. opery nar.), J. Zalitis, P. Barison, P. Līcīte, P. Smilga, A. Skulte.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia