Islandia. Środki przekazu.
państwo w północno-zachodniej Europie, na wyspie Islandia i małych wyspach przybrzeżnych, na Oceanie Arktycznym i Oceanie Atlantyckim
Islandia. Środki przekazu
Encyklopedia PWN
Prasa. W Islandii jest przeważnie prasą partyjną. Najstarszą gazetą był „Visir”, wyd. od 1910; wśród dzienników najwyższy nakład osiąga konserwatywny „Morgunblaðið”, wyd. od 1913 w Reykjavíku (50 tys. egz.), oraz niezależny „Dagblaðið-Visir”, wyd. od 1982 w wyniku połączenia się dzienników „Dagblaðið” (zał. 1975) i „Visir” (zał. 1910) — 39 tys. (1993). Wśród czasopism największy nakład ma ilustrowany tyg. „Vikan”, wyd. 1938 w Reykjavíku (13,5 tys. — 1993). Pozostałe tytuły ukazują się w nakładach kilkutysięcznych. W Islandii nie działają agencje prasowe.
Radio i telewizja. Radio (Ríkisútvarpið) działa od 1930 i jest instytucją państw.; funkcjonuje też prywatna stacja radiowa Radio Bylgjan. Telewizja (Ríkisútvarpið-Sjónvarp) działa od 1966; telewizja prywatna Stöd 2 nadaje program z amer. bazy marynarki w Keflavík, programy kolorowe są nadawane w systemie G/PAL.
