Austria. Polonia i Polacy
 
Encyklopedia PWN
Austria. Polonia i Polacy.
Pierwsze wzmianki o Polakach w Austrii sięgają XV w.; do rozbiorów Polski emigracja miała charakter jednostkowy; w okresie rozbiorów migracje przybrały charakter wewnątrzpaństw.; w okresie monarchii austro-węg. wielu Polaków zajmowało w rządzie austr. wysokie stanowiska (np. K. Badeni, A. Potocki, A. i A. Gołuchowscy). W okresie międzywojennym najsilniejszym skupiskiem pol. był Wiedeń, poza tym Graz, Linz, Leoben, Salzburg, Innsbruck; 1934 liczba Polaków w Austrii wynosiła ok. 25 tys. osób, 1945 — 80 tys.; 1945–48 opuściło ją ok. 60 tys.; obecnie liczbę Polaków szacuje się na ok. 30 tysięcy. Pierwszym legalnie działającym stowarzyszeniem pol. w Austrii było Pol. Akademickie Stow. „Ognisko” w Wiedniu; pod koniec XIX i w XX w. działało wiele organizacji młodzieżowych (m.in. Stow. Pol. Młodzieży Postępowej „Spójnia”, „Czytelnia Polska” Akademików Górniczych w Leoben, ZHP), organizacji robotniczej (m.in. Stow. Robotników Pol. „Siła” w Wiedniu) i organizacji mieszczańsko-inteligenckich (m.in. Stow. Pol. „Zgoda” w Wiedniu, „Dom Polski” w Wiedniu); 1859–1934 ukazywały się 82 czasopisma pol. (m.in. „Postęp”, „Głos Wiedeński”). Obecnie działa ok. 20 organizacji, stowarzyszeń, kół i klubów polonijnych, które 1990 powołały w Wiedniu Forum–Wspólnota Polskich Organizacji w Austrii; najliczniejszą organizacją jest Związek Polaków w Austrii „Strzecha”. W końcu lat 90. XX w. w A. mieszkało ok. 45 tys. Polaków i osób pol. pochodzenia.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia