zespolonymi

Encyklopedia PWN

mat. teoria mająca swoje korzenie w topologii algebraicznej, w oryginalnej formie (topologicznaK-teoria) — metoda badania przestrzeni topologicznych X, polegająca na studiowaniu wiązek wektorowych nad X.
trzeci i ostatni okres (jednostka geochronologiczna) ery mezozoicznej, trwający od ok. 135 do 65 mln lat temu; również nazwa systemu (jednostka chronostratygraficzna) obejmującego skały powstałe w tym czasie.
kwaterniony
[łac.],
mat. obiekty algebraiczne stanowiące uogólnienie liczb zespolonych;
teoria opisująca ciągłe (II rodzaju) przejścia fazowe (przemiana fazowa);
Laplace
[laplạs]
Pierre Simon de Wymowa, ur. 25 III 1749, Beaumont-en-Auge (Normandia), zm. 5 III 1827, Paryż,
francuski matematyk, astronom i fizyk; największy uczony końca XVIII i początku XIX w..
neutralny element działania, jedynka, jedność,
mat. pojęcie z zakresu algebry;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia