tlen
Encyklopedia PWN
aparat umożliwiający płetwonurkowi swobodne przebywanie pod wodą.
alkaloidy
liczna grupa związków organicznych z heterocyklicznym, zawierającym atomy azotu lub tlenu układem pierścieniowym w cząsteczce, wytwarzanych przez rośliny wyższe (głównie dwuliścienne), a także widłaki, skrzypy, paprocie oraz grzyby.
[arab. al-kalī ‘potaż’, gr. éidos ‘postać’],
alkeny, olefiny,
związki organiczne, alifatyczne węglowodory nienasycone o wzorze ogólnym CnH2n, których cząsteczki zawierają jedno wiązanie podwójne między atomami węgla (w dowolnym miejscu łańcucha).
alkilowanie, alkilacja,
reakcja wprowadzania grupy alkilowej (alkilu) lub alkiloarylowej do cząsteczki związku organicznego;
alkoholowa fermentacja, etanolowa fermentacja,
enzymatyczny proces beztlenowego rozkładu sacharydów (w zasadzie heksoz) na alkohol etylowy i dwutlenek węgla, dostarczający różnym drobnoustrojom i roślinom energii magazynowanej w postaci kwasu adenozynotrifosforowego (ATP);
alotropia
występowanie tego samego pierwiastka chem. w 2 lub więcej odmianach znajdujących się w tym samym stanie skupienia;
[gr. állos ‘obcy’, ‘inny’, trópos ‘sposób’, ‘postać’],
