alotropia
 
Encyklopedia PWN
alotropia
[gr. állos ‘obcy’, ‘inny’, trópos ‘sposób’, ‘postać’],
występowanie tego samego pierwiastka chem. w 2 lub więcej odmianach znajdujących się w tym samym stanie skupienia;
odmiany mogą różnić się budową krystal. (np. grafit i diament są odmianami alotropowymi węgla C) lub liczbą atomów występujących w cząsteczce pierwiastka (np. tlen tworzy cząsteczki dwuatom. O2 — ditlen, i trójatom. O3 — ozon, tritlen). Każda odmiana alotropowa jest trwała w pewnym zakresie temperatury i ciśnienia; odpowiednia zmiana tych warunków może spowodować określoną przemianę alotropową. Odmiany alotropowe tworzą także m.in.: arsen, cyna, fosfor, selen, siarka.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia