neptun

rys. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

neptun, Np, neptunium,

pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 93;

Symbol: Np

Nazwa łacińska: Neptunium

Liczba atomowa: 93

Pierwiastek promieniotwórczy: tak

Odkrycie: 1940

Odkrywca: McMillan Edwin Mattison, Abelson Philip Hauge

promieniotwórczy, liczba masowa najtrwalszego izotopu wynosi 237 (czas połowicznego rozpadu T_1/2 = 2,14 · 10⁶ lat); n. należy do grupy aktynowców; zapoczątkowuje transuranowce; srebrzysty metal; temperatura topnienia 640°C, temperatura wrzenia 3902°C, gęstość 20,45 g/cm³; w związkach (zwykle barwnych) występuje na stopniach utlenienia od III do VI; aktywny chemicznie, utlenia się na powietrzu, reaguje bezpośrednio z wodorem, azotem, węglem; tworzy też związki z siarką, fluorowcami oraz związki koordynacyjne. Neptun w minim. ilościach występuje w złożach rud uranu i toru jako produkt naturalnych przemian jądr.; otrzymywany jako produkt uboczny podczas produkcji izotopu plutonu ²³⁹Pu w reaktorach jądr.; ulega samorzutnej przemianie w pluton. Pierwszym sztucznie wytworzonym izotopem był ²³⁹Np (T_1/2 = 2,35 dnia) — otrzymali go 1940 E.M. McMillan i Ph.H. Abelson w wyniku bombardowania uranu neutronami. Izotop ²³⁷Np jest wykorzystywany w detektorach promieniowania neutronowego.