tlen

Encyklopedia PWN

związki antymonu z tlenem, ciała stałe;

związki chemiczne arsenu z tlenem;

[gr. atmós ‘para’, ‘dym’, ‘opar’, philéō ‘lubię’],

ekol. jeden z typów higrofili; organizmy o szczególnych wymaganiach względem składu chemicznego atmosfery (lubiące głównie środowiska o dużej wilgotności powietrza) zarówno gazowych postaci pojedynczych pierwiastków, np. tlenu (O), wodoru (H), azotu (N), węgla (C), jak i ich związków, takich jak para wodna (H₂O), dwutlenek węgla (CO₂), metan (CH₄).

atmosfera redukująca,

gaz lub mieszanina gazów mająca właściwości redukujące, gł. w wyniku chem. wiązania tlenu (np. redukująca tlenki metali do czystych metali).

atmosfera technologiczna,

gaz lub mieszanina gazów stanowiąca sztucznie wytworzone środowisko procesu technologicznego;

atmosfera utleniająca,

gaz lub mieszanina gazów o właściwościach utleniających (powietrze, tlen), zapewniające odpowiednie środowisko przeprowadzanej reakcji chem. lub procesowi technologicznemu.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>