tlen
Encyklopedia PWN
wstrząs, szok,
med. zagrażający życiu zespół objawów załamania homeostazy organizmu, występujący z powodu niedostatecznego przepływu krwi przez tkanki i narządy, a w związku z tym niedostateczną podażą tlenu do komórek, ich niedożywienia i usuwania z nich produktów przemiany materii;
wybuch, eksplozja,
zjawisko gwałtownej zmiany stanu układu, w trakcie której następuje uwolnienie zgromadzonej w układzie energii potencjalnej i jej zamiana na pracę mechaniczną;
ros. dramatopisarz i reżyser teatr. i film.;
zatrucie tlenkiem węgla (czadem), który łącząc się trwale z hemoglobiną, uniemożliwia wiązanie się jej z tlenem i powoduje niedotlenienie;
złoto, Au, aurum,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 79;
związki org. o cząsteczkach pierścieniowych (cyklicznych) zbudowanych z atomów tlenu wzajemnie połączonych za pomocą grup org., najczęściej grup –CH2CH2–;
