rozumowe
Encyklopedia PWN
ataraksja
filoz.
[gr. ataraksía ‘obojętność’, ‘spokój’],
w znaczeniu węższym doktryna św. Augustyna; w szerszym — ogólna nazwa kierunków filozoficznych i teologicznych nawiązujących do tej doktryny;
autarkia
pogląd etyczny prezentowany w starożytności przez cyników i stoików, wyrażający dążenie do szczęścia na drodze uniezależnienia się od świata zewnętrznego;
[gr. autárkeia ‘samowystarczalność’, ‘niezależność’, ‘wolność wewnętrzna’],
Bóg, bóg,
ponadziemska istota, będąca racją istnienia i funkcjonowania świata i człowieka.
credo quia absurdum
filoz. sentencja przypisywana zwykle Tertulianowi
[łac., ‘wierzę, bo to (jest) niedorzeczne’],
filozof francuski, krytyk strukturalizmu, uważany za jednego ze współtwórców filozoficznego postmodernizmu.
