ataraksja
 
Encyklopedia PWN
ataraksja
[gr. ataraksía ‘obojętność’, ‘spokój’],
filoz.
1) stan duszy wynikający z poznania rozumowego; u Demokryta z Abdery polegał na osiągnięciu wewnętrznego zadowolenia, a dla Epikura stanowił przyjemność wyrażającą się spokojem i brakiem trosk; wg stoików — umiejętność opanowania i uniezależnienia się od wszelkich niepomyślnych okoliczności; 2) postawa całkowitego spokoju praktykowana przez sceptyków na skutek niemożności osiągnięcia prawdziwej wiedzy i powstrzymywania się od wydawania sądów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia