epoche
filoz.:
[gr. epochḗ ‘zatrzymanie’, ‘zawieszenie’],
epoche
Encyklopedia PWN
1) pogląd głoszony w starożytności przez szkołę sceptyków; polegał na powstrzymywaniu się od jakiegokolwiek sądu, zarówno twierdzącego, jak i przeczącego; e. miała umożliwiać ataraksję;
2) we współcz. fenomenologii postulat wstrzymania się od uznania tez dostatecznie nieuprawomocnionych; tak rozumiana e. („wzięcie w nawias”) umożliwia tzw. redukcję fenomenologiczną.
