rozumowe

Encyklopedia PWN

[dekạrt]

René

, forma zlatynizowana Renatus Cartesius, Kartezjusz, ur. 31 III 1596, La Haye (ob. La Haye-Descartes, Turenia), zm. 11 II 1650, Sztokholm,

francuski filozof, fizyk i matematyk; jeden z najbardziej rewolucyjnych umysłów XVII w., zwany ojcem filozofii nowożytnej.

[gr. dialektikḗ (téchnē) ‘dialektyczna (sztuka)’ < diá ‘roz’, ‘przez’, ‘poprzez’, lego ‘mówię’, ‘łączę’, ‘zbieram’],

w filozofii pojęcie podlegajace wielowiekowej ewolucji, używane w kilku różnych znaczeniach.

[łac.],

filoz. polegający na myślowym, rozumowym ujmowaniu rzeczywistości.

grecka szkoła filozoficzna działająca VI–V w. p.n.e. w Elei;

[gr. émpeiros ‘doświadczony’],

filoz. kierunek w teorii poznania wywodzący poznanie ludzkie z doświadczenia zmysłowego, zewnętrznego lub wewnętrznego.

Epiktet z Hierapolis, Epíktētos, ur. ok. 50 r., Hierapolis (Frygia, Azja Mniejsza), zm. między ok. 125 a 130,

gr. filozof ze szkoły stoików;

Materiały dodatkowe