Epiktet z Hierapolis

Epiktet z Hierapolis, Epíktētos, ur. ok. 50 r., Hierapolis (Frygia, Azja Mniejsza), zm. między ok. 125 a 130,

gr. filozof ze szkoły stoików;

w etyce głosił postulat realizowania cnót przez surowe praktyki moralne i posłuszeństwo prawu naturalnemu; sądził, że człowiek jest wewnętrznie wolny dzięki rozumowi i woli, które upodabniają go do Boga, dają mu szczęście i radość; zmodyfikował stoicką doktrynę Boga, pojmując go jako istniejącego, jedynego twórcę wszechrzeczy, będącego wolnym i rozumnym duchem; Epiktet wzywał do rel. posłuszeństwa Bogu i jego naśladowania; własnych pism nie zostawił, jego nauki spisał jeden z uczniów (Diatryby. Enchieridion... wyd. pol. 1961).