hydraulicznej
Encyklopedia PWN
hydraulika
półempiryczna nauka badająca prawa stanu równowagi i ruchu cieczy.
[gr. hýdōr ‘woda’, aulós ‘przewód’, ‘rura’],
urządzenie (zwane napędowym) lub zespół urządzeń (zespół napędowy) do wprowadzania w ruch maszyny, mechanizmu itp.
górn. dział górnictwa zajmujący się wykonywaniem otworów wiertniczych w skorupie ziemskiej oraz opracowaniem metod, sposobów i technologii wiercenia ().
dziedzina mechatroniki zajmująca się budową i sterowaniem urządzeń wykonawczych stosowanych w automatyce i robotyce w celu realizacji zadań ruchowych i siłowych.
fr. inżynier i matematyk;
ciągnik, traktor,
pojazd z własnym napędem służący do ciągnięcia przyczep, naczep, maszyn i urządzeń roln., dział i innego sprzętu wojsk. na podwoziach jezdnych, a także do zawieszania na nim różnych osprzętów roboczych;
