aktuatoryka
 
Encyklopedia PWN
aktuatoryka
[ang. actuator ‘urządzenie uruchamiające’, ‘nastawnik’],
aktoryka,
dziedzina mechatroniki zajmująca się budową i sterowaniem urządzeń wykonawczych stosowanych w automatyce i robotyce w celu realizacji zadań ruchowych i siłowych.
Przedmiotem zainteresowania aktuatoryki są urządzenia zw. aktuatorami, zawierające, oprócz konwencjonalnych urządzeń napędowych (silnikowych lub siłownikowych), także czujniki pomiarowe przemieszczeń, sił lub momentów sił, albo bardziej złożone urządzenia pomiarowe oraz sterowniki przetwarzające sygnały wejściowe i pomiarowe; sterowniki zapewniają pożądaną regulację przebiegu procesu przetwarzania energii elektrycznej, hydraulicznej lub pneumatycznej w energię kinetyczną ruchu (liniowego lub obrotowego), z którym jest związane przenoszenie siły lub momentu siły; stosowanie aktuatorów minimalizuje lub wyklucza udział człowieka — operatora sprzętu, którego błędy bywają jednym z gł. źródeł awarii układów automatyzacji i robotyzacji procesów przemysłowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia