finansowy
Encyklopedia PWN
ekon. przekazywanie publicznych środków finansowych przedsiębiorstwom lub ich organizacjom.
matematyka finansowa, inżynieria finansowa,
dział z pogranicza matematyki i finansów, zajmujący się stosowaniem metod matematycznych do badania zjawisk zachodzących na rynku finansowym.
ekon. dokumenty w postaci zestawień liczbowych i uzupełniających informacji opisowych, sporządzane systematycznie w ramach sprawozdawczości finansowej przez jednostki prowadzące rachunkowość na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych, obejmujące okres sprawozdawczy, najczęściej roczny;
szczególny rodzaj kontroli, której przedmiotem są zjawiska i procesy finansowe, dotyczące głównie finansów publicznych;
Komisja Nadzoru Finansowego (KNF),
centralny organ administracji rządowej;
papiery uprawniające ich posiadacza do otrzymywania określonego strumienia płatności odsetek w ściśle określonym czasie;