trubadurzy
 
Encyklopedia PWN
trubadurzy
[fr. < staroprowansalskie trobar ‘tworzyć’, ‘wynajdywać’],
poeci-kompozytorzy prowansalscy z XI–XIII w., tworzący w języku południowej Francji (langue d’oc);
uprawiali gł. dworską lirykę miłosną (zwłaszcza jednogłosową pieśń); przedstawiciele: Jaufré Rudel, Marcabru, Bernard de Ventadour i in.; wybór pol. w antologii Brewiarz miłości (1963).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia