portugalski język
 
Encyklopedia PWN
portugalski język,
język romański, urzędowy w Portugalii, Brazylii, Mozambiku, Angoli, Republiki Zielonego Przylądka, Republiki Wysp Św. Tomasza i Książęcej, Gwinei Bissau i Timorze Wschodnim (oprócz języka tetum); stanowi też podstawę afrykańskich dialektów kreolskich (Wyspy Zielonego Przylądka) i azjatyckich (Jawa, Cejlon, Makau).
Język portugalski pod względem liczby rodzimych użytkowników jest drugim, po hiszpańskim, językiem romańskim; powstał z dialektu języka hiszpańskiego używanego w Galicii (zachodnia część Królestwa Leónu); 3 grupy gwarowe: kontynentalne, wyspiarskie, kolonialne; do XIII w. istniały 2 dialekty portugalskie: północny i południowy (mozabarski); język literacki na podstawie dialektu północnego; zabytki literackie od XII w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia