systemowe badania

systemowe badania, analiza systemowa,

interdyscyplinarna dziedzina nauki i działalności praktycznej, związana z podejmowaniem decyzji dotyczących m.in. tworzenia i działania złożonych systemów techn., produkcyjnych, ekon.-społ., z uwzględnieniem różnorodnych, na ogół sprzecznych, aspektów ich działania, szczególnie w warunkach niepewności, ewentualnie przy istnieniu wielu ośrodków decyzyjnych.

Dla a.s. jest charakterystyczne szerokie stosowanie modelowania mat. i obliczeń komputerowych. Metodologia b.s. rozwijała się na gruncie cybernetyki oraz teorii sterowania i ich zastosowań, gł. w procesach techn. i produkcyjnych oraz w ekonomii. Zakres zastosowań a.s. jest ob. bardzo szeroki i obejmuje wiele dziedzin również w: biologii (np. genetyka, ekologia), medycynie (np. immunologia, diagnostyka), naukach społ. (np. demografia), humanist. (np. lingwistyka, archeologia), psychologii (np. teorie przyswajania wiedzy). Za pomocą a.s. są realizowane cele poznawcze, analityczne i normatywne, polegające na wyborze najlepszych możliwych rozwiązań w zakresie budowy systemów, zarządzania i sterowania systemami. Jednym z najbardziej znanych ośr. analizy systemowej jest Międzynar. Inst. Stosowanej Analizy Systemowej w Laxenburgu k. Wiednia.