rezystor

rezystor

[łac.],

opornik elektryczny,

element bierny obwodu elektrycznego; podstawowym parametrem użytkowym r. jest rezystancja (opór elektryczny), a takie jego parametry, jak pojemność elektr. i indukcyjność, mają wartości pomijalnie małe;

gł. właściwością fiz. rezystora jest opór elektr. czynny R (rezystancja), a inne właściwości, jak pojemność i indukcyjność, są pomijalnie małe. Rozróżnia się rezystory: drutowe (np. drut konstantanowy, manganinowy, chromonikielinowy, nawinięty na rurkę ceramiczną), warstwowe (np. warstwa grub. rzędu 1 µm z węgla lub z metalu naniesionego na rurkę ceramiczną), lite (proszkowe, objętościowe, np. w postaci pełnych prętów wykonanych z węgla lub z półprzewodzącej masy ceramiczną). Na powierzchni rezystora umieszcza się napisy lub symbole barwne podające wartość oporu elektr. (w Ω, kΩ, MΩ) i jego tolerancję (w %) oraz (czasem) dopuszczalną moc wydzielaną przez rezystor (w W). Pod względem możliwości regulacji rozróżnia się rezystory: stałe i nastawne, a wśród nastawnych — rezystory o regulacji ciągłej (np. rezystor z suwakiem, potencjometr) i o regulacji skokowej (np. rezystor z odczepami, rezystor dekadowy).