pedagogika krytyczna, pedagogika emancypacyjna,
nurt badań edukacyjnych, rozwijający się gł. w USA od poł. lat 70. XX w., skoncentrowanych na analizie mechanizmów dominacji w oświacie i kulturze oraz na projektowaniu działań nastawionych na zmianę społeczeństwa w kierunku zwiększenia zakresu społ. wolności i sprawiedliwości.
pedagogika krytyczna
Encyklopedia PWN
pedagogika krytyczna odwołuje się do tradycji pragmatyzmu, szczególnie dorobku J. Deweya, teorii kryt. szkoły frankfurckiej, doświadczeń lewicowych teologów i pedagogów południowoamer., a także do analiz prowadzonych w ramach socjologii edukacji i kulturoznawstwa; gł. przedstawiciele m.in.: P. Bourdieu, B. Bernstein, P. McLaren, H. Giroux.
